Afgelopen vrijdag was het weer eens tijd voor een ondergrondse fotosessie. Samen met 2 kameraden bezocht ik een mergelgroeve die ik bewust niet bij naam ga noemen. Zoals de overgrote meerderheid van mergelgrotten in Nederland wordt ook deze groeve actief beheerd door vrijwilligers. De groeve is volledig afgesloten en ontoegankelijk voor het publiek. Echter hadden we uitzonderlijk de mogelijkheid om groeve te bezoeken.
De ontginning van deze groeve werd “pas” gestart in de 19e eeuw, waardoor ze tot de jongste van de streek behoort. Opvallend zijn de grote blokken die er ontgonnen zijn en de kaarsrechte gangen. Echter op sommige kleine stukken heeft men geëxperimenteerd met unieke ontginningsmethodes voor de streek zoals je op onderstaande foto kan zien. Dit vormt een zeer mooie aanvulling op de rest van de meestal rechte gangen die weinig interessante perspectieven bieden op fotografisch vlak. De meerderheid van de vloeren zijn netjes opgeruimd van alle achtergelaten puin en zelfs voorzien van een betonlaag. Dit komt enerzijds door de champignonkwekers die de groeve gebruikten voor ondergrondse champignonteelt, maar ook door de duitse bezetter tijdens de 2e wereldoorlog.Net zoals in verschillende andere groeves in binnen en buitenland wilde men ook hier een ondergrondse fabriek maken voor de productie voor gevechtsvliegtuigen, maar verder dan het betonneren van de vloeren is men niet gekomen.
Een aantal jaren geleden werden een aantal kale / lege uithoeken van de groeve opgefleurd met kunstwerken door een nabij gelegen kunstacademie. Dit zorgt voor enkele leuke taferelen, zelfs nu de onverbiddelijke tand des tijds toeslaat.