In Ouarzazate kwamen we nauwelijks vooruit door de nasleep van het offerfeest. We wilden verder reizen naar Cascades d’Ouzoud, maar de grand taxi’s hadden hier duidelijk geen zin in en vroegen absurde bedragen. Onze enige optie om weer vooruit te komen was met de CTM bus terug reizen naar Marrakech. Het voelde als een stap achteruit zetten en we hadden geen zin in nogmaals een overnachting in Marrakech, aangezien we hier op terugweg nog zullen terugkomen. Bij aankomst in Marrakech besloten we dan maar om zelf een auto te huren voor de resterende 9 dagen en van onze backpackingtrip een roadtrip van te maken. Een goede keuze bleek achteraf, want voor de prijs moet je het zeker niet laten. Je hebt op de Marokkaanse wegen wel de nodige dosis rij-ervaring en lef nodig, maar dat was voor ons gelukkig geen enkel probleem.
Diezelfde avond nog reden we door naar Ouzoud. De rit zelf was prachtig en gaf ons het ultieme gevoel van vrijheid, dat we de voorbije dagen zo hard gemist hadden. Het was al een uur na zonsondergang toen we Ouzoud binnenreden. Op en langs de weg stonden verschillende mensen die ons aanmaanden om te stoppen met de intentie ons naar een hotelletje te leiden. Zoiets heeft natuurlijk een averechts effect op ons, dus we reden ze voorbij tot we een bordje Camping Zebra zagen, waar je ook kamers kan huren. Een betere uitvalsbasis om de watervallen van Ouzoud te bezoeken hadden we achteraf gezien niet kunnen vinden.
De volgende dag begonnen de felle zon en temperaturen tot 46°C hun tol te eisen en raakte Emma buiten strijd door een zonnesteek. Zodoende maakten Samana en ik de hike rondom de watervallen met ons 2-en, en kwam ik de volgende dag terug met Emma, terwijl Samana op haar beurt weer op krachten kwam van een slapeloze nacht door de gevolgen van ontelbare jeukende insectenbeten die ze de voorbije dagen verzamelt had.
Voor de verandering blijf het niet alleen bij fotomateriaal, maar heb ik ook een kortdurend filmpje gemaakt met de GoPro.