Na al die verre reisverslagen op m’n blog is het nu tijd voor iets helemaal anders. De corona-crisis heeft ervoor gezorgd dat we allemaal de pauze-knop hebben moeten indrukken. De drang om te reizen en nieuwe plekken te ontdekken heb ik moeten opbergen. Gelukkig valt er lokaal ook bijzonder te ontdekken en te genieten van de natuur. Tijdens mijn wandelingen gaat tegenwoordig mijn macro-lens standaard mee, waarmee je plots een hele andere wereld voor je lens krijgt. Zo ga je al snel oude vertrouwde locaties herontdekken in een heel ander perspectief.
De voorbije week heb ik dan ook een aantal wandelingen gemaakt rondom het oude en vertrouwde Schulensmeer, waar tal van waterjuffers en ook libellen te vinden zijn. Vooral de blauwe waterjuffers zijn talrijk aanwezig langs de oevers. Op zonnige dagen zijn ze behoorlijk actief en nog niet zo makkelijk te fotograferen.
De scherptediepte van een macrolens maakt het nog niet zo eenvoudig om een waterjuffer geheel scherp in beeld te brengen en tegelijk te isoleren van de achtergrond. Kom je te dicht bij is de juffer niet geheel scherp, gebruik je een té hoge F-waarde dan is de achtergrond storend.
Eens het gelukt is om een aanvaardbare ‘basisfoto’ gemaakt te hebben is het tijd om op zoek te gaan naar iets aparts of unieks. Hier vond ik een blauwe waterjuffer die een mug gevangen had en deze op een rustig plekje ging oppeuzelen.
Maar er zijn nog véél interessantere foto’s te maken van waterjuffers. Hun manier van paren is op z’n minst opmerkelijk te noemen. Hoe het precies in z’n werk gaat laat ik in het midden, maar ik kan wel verklappen dat het mannetje bovenaan zit.
Behalve de talrijke waterjuffers kwam ik ook enkele echte libellen tegen. Volgens mij is dit een ‘Gewone Oeverlibel’
En als ik me niet vergis is dit een “Platbuik Libel – Libellula Depressa”.
Tijdens de zoektocht naar libellen kwam ik natuurlijk nog een hoop andere interessante insecten tegen. Hier de zogenaamde “bijvangst”
En ten slotte nog 2 vliegen in de avond lentezon.