Kamperen aan de Opaalkust

Samana en ik besloten enkele dagen te gaan genieten van het mooie weer aan de Opaalkust, in het noorden van Frankrijk. Zonder al te veel te plannen vertrokken we richting Wissant, waar we ons installeerden op Camping Municipal de la Source.

’s Avonds maakten we een wandeling over het strand van Wissant. Het strand is behoorlijk verandert sinds de laatste keer ik daar was. Inmiddels zijn de oude bunkers uit WO2 afgebroken. Jammer, want ze waren best wel een interessant onderwerp om te fotograferen.

Het warme avondlicht was zo mooi, dat het haast zonde was om geen foto te maken van Samana. Maar dan wel in een Pencak Silat houding; de Indonesische gevechtssport die Samana al enkele jaren beoefend.

De volgende dag haalden we bij de locale bakker de lekkerste croissants en stokbrood die ik in jaren gegeten heb. Vervolgens reden we naar Escalles om er te gaan wandelen bij de krijtrotsen van Cap Blanc Nez. De temperaturen waren aangenaam warm, maar op het strand was het toch enorm fris door de sterke koude wind. Bovenop de Cap was het beter vertoeven, maar doordat de lucht zo heiig was was het zicht beperkt.

 

We besloten nog een nachtje in Wissant te blijven en reden tegen de avond weer naar de camping. Geïnspireerd door de vorige zonsondergang hadden we een fotoshoot gepland. Helaas verdween de zon achter de wolken en kregen we niet het licht waarop we hadden gehoopt. De volgende dag begonnen we met een wandeling bij Cap Griz Nez.

In de late namiddag reden we door tot Ambleteuse waar we bij Fort Mahon genoten van een ijsje aan het strand. Door het goede weer was het gezellig druk in het kuststadje. Tegen de avond zochten we een nieuwe camping en belandden zo op Camping Les Ajoncs in Audresselles.

Na het avondeten wandelden we weer naar het strand, gewapend met camera, statief en Samana haar Pencak-Silat oefenwapens.

Het was aanzienlijk kouder dan de vorige avonden, maar de lichtomstandigheden waren super voor de pencak-silat photoshoot die we al zo lang wilden doen. De hele reeks post ik nog wel in een aparte blogpost, maar hier alvast enkele beelden uit de reeks:

Zodra de zon was verdwenen pakten we onze spullen weer in en vertrokken weer naar de camping om er in het busje op te warmen. Maar toch nog snel even een foto van de prachtige lucht

De volgende middag was het behoorlijk winderig en aan de frisse kant. We kozen er dan ook voor om onze croissantjes op te eten in het busje, met zicht op zee. Daarna gingen we weer aan de wandel rond Fort Mahon en de duinen van Slack.

Het gebeurt niet vaak, maar voor een keertje stond ik eens aan de andere kant van de lens. Het was hoog tijd voor een nieuwe profielfoto 🙂

Uiteindelijk was het moment aangebroken om de Opaalkust te verlaten en weer naar Limburg te vertrekken. Jammer, want we zouden nog wel enkele maanden kunnen doorreizen aan dit tempo.

4 thoughts on Kamperen aan de Opaalkust

  1. ik kan uren naar je foto’s kijken hoe jij dit klaar speelt is voor me een vraagteken en de steek van jullie uitstap is een plaats dat me altijd
    aanspreekt we zijn pas terug van de somme

    • Dankejewel Lydie!
      De valllei van de Somme is een prachtige streek die hier ook nog op het programma staat. Hopelijk hebben jullie een leuke vakantie gehad!

Leave a comment